Sonsuzluk Şiiri - Serhat Güven

Sokaklar yalnız yürüyor
Daralan boşluğun içine doğru
İmkânsızlığın eşiğinde duruyor ayaklarım
Bu ayaklar benim değil sanki
Yürüyorum boşluğa doğru
Yalnız ben varım bir de beni saran boşluğum
Akıyor yanımdan bir sel gibi hayat
Ben akıyorum sonsuza doğru
Genişliyor giderek hiç bitmiyor yolculuğum
Uyanıyorum sen yoksun dalıyorum öyle uzaklara
Bir ben varım bir de boşluğum
Sensiz dolmuyor hayatım
Bir ben varım bir de sonsuzluğum