Bir adam duruyordu
Her şeyden habersiz dimdik
Gözleri dalmış
Engin deniz sonsuzluğunda
Düşünceleri keşmekeş, boş
Kırık dökük, paramparça
Nedenler niçinler?
Çünkü sonsuz…
Donuk bakışlarda bir film şeridi gibi,
Sonsuzluğun uzantıları
Her yöne aynı anda
Hayatın yolu, virajı, inişi çıkışıyla
Yaşamın acısı ve tatlısı.
Bu bir yol değil,
Son bir çizgi, bir boyut gibi
Yaşam denen yolda
Ne çizgiler tektir nede boyutları,
Gebedir her şey, her yerde
Sonsuz sayıda canlının doğumuna
Başka boyutlar var,
Sonsuzluğa giden yolda,
Döner dolaşır kendi çevresinde
Zaman mefhumu yok,
Süreklilik var her yerinde
Sonsuzlukta sonsuzluk içinde…
21.09.2008
Ziya BekarKayıt Tarihi : 12.10.2008 18:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ziya Bekar](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/12/sonsuzluk-74.jpg)
sımsıcak, insanını saran, rengiyle, sesiyle, kokusuyla
başından-sonuna kadar iyi bir şiir okudum... Sağ olun.
Tümden Emeklerinize sağlık Şair.
Dostça kal.
not: Aslı Bekar'ın yönlendirmesiyle ulaştım size.
Ne çizgiler tektir nede boyutları,
Gebedir her şey, her yerde
Sonsuz sayıda canlının doğumuna
Başka boyutlar var,
Sonsuzluğa giden yolda,
Döner dolaşır kendi çevresinde
Zaman mefhumu yok,
Süreklilik var her yerinde
Sonsuzlukta sonsuzluk içinde…
................tşk ve tebrikler sevgili Ziya Bekar..anlamlıydı ve okumak güzeldi..
TÜM YORUMLAR (5)