Sonsuzluk Şiiri - Abdurrahman Özdemir

Ne esen fırtınalar yıkabilir beni,
Ne akan seller sürükleyebilir.
Ne kızgın güneş yakabilir beni,
Ne okyanuslar boğabilir.
Ne de depremler sokabilir toprağın altına.

Gerçi bunların hepsi olur, olmaz değil!
Ama siz beni öyle görürsünüz.
Oysa ben, devam ederim yaşamıma.
Bende bu yürek, bu sevgi, bu aşk ve
Bu sonsuz yaşam inancı oldukça.

Böl bakalım denizi, bölebilir misin?
Söndür hadi güneşi, söndürebilir misin?
Durdur coşan selleri, durdurabilir misin?
Kurut hadi okyanusları, kurutabilir misin?
Peki, ya beni nasıl yok edebilirsin?

Akıp giden sel, yok olmaz ki evrende,
Batan güneşin yok olmadığı gibi.
Tam yok olduğumu zannettiğiniz anda,
Aynı benim olacağım gibi.

20.6. 1999