Yanlış bir adım attım,
Az önce sonsuzluğa.
Adımı haykırdım
O uçsuz bucaksız boşluğa
Sanki,
Boğazımı yırtar, parçalarcasına...
Kırgın şimdi bir parçam,
Anlamsız yaralanmam,
Konuşmak isterken boğazıma dizilen kelimeler,
Bilsen o kadar yakın ki boğulmam.
Sanki,
Kurtulacağım boğulsam...
Bu yaşadığım cehnennemden bir kurtulsam,
Belki de,
Kendimi cennette bulacağım...
Kayıt Tarihi : 20.9.2006 23:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sonsuzluktan yaşama, asıl sahibine, ait olduğu yere...

elif ay
TÜM YORUMLAR (1)