Sensiz aldığım her nefes donuk.
Onsuz yaşayamazsın diyordu her düşünce.
Sensiz de yaşıyorum ama sol yanım buruk.
Yaşarken ölmeyi öğrendim savaşta yere düşünce.
Evet,savaş bu bildiğindendi
Şarapnel parçaları deldi sanki bedenimi
Sol yanımın biraz daha yıpranması güldüğündendi.
Gidiyorum sonsuzluğa,giyiyorum kefenimi
Sonsuzluğa koşuyorum ama yine de sana kırgın değilim.
Sonsuzluğa yükseliyorum zihnimdeki o eşsiz tebessümle.
Senin uğruna vardım sonsuzluğa, bu şiirlerdir delilim
Yandıkça yandım şimdi bozkıra karışacağım külümle,
Kayıt Tarihi : 27.8.2020 15:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Berkay Bahar](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/08/27/sonsuzluk-186.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!