Sonsuzluk Şiiri - Berke Selman

Bence kahvaltı da bir ihtiyaçtır sonsuzluğa;
Yanında yanık ekmek ve reçelli,
Yalnızca mideden değil, kalpten de geçtiği belli.
Acaba sevgi dolu olmak için mi yeriz tıka basa?

İyi ama nedir bu sevenlerdeki yıpranış?
Sonsuza kadar sürecekmiş gibi yalnızlıkları.
Kalp kıranların hiç bitmez mi vefasızlıkları?
Elbet gözlerinden süzülecektir sonsuz bir utanış.

Ömrüm hızlı akıyor, seninki çeşme gibi ağır aksak.
Kalbim bir kelebek mezarlığı..
Çiçeklerine konamadım diye içimde yetiştirdim birazını;
Keşke sırf gün ışığı refahıyla birbirimize baksak...

Neden bana karşı gözlerin bu kadar kör?
Ne zamandır tırtıl gibi bakakalacağına,
Bir kez bırak olacağına..
Sonsuzluğa uçma potansiyelini öngör!