Sonsuzluk Şiiri - Sevinç Eroğlu

Aşk,aşkta sonsuzluk yokmuş oysa,
Sonlar varmış aşka,
Başı en deli dolu sözlerle başlar.
Sonu en öldürücü zehirden daha acı sözlerle bitermiş meğer.

Bilmiyorum artık,
Hangisi doğru,neye direniyor sevdiğimin gözleri.
Sarıldıkça boynuna anlatmak istedikçe sevgiliye en güzel masalları
Kendimi uçurumun ucunda buluyorum.
Hani aşk her şeyi affederdi,
Sevdiğim o yüreğimin çılgınlar gibi gülüştüğü adam,
Sözlerim,gözlerim hiç bir şey döndürmüyor geri.

Yıldızların altında esaret saatler geçiriyorum şimdi,
Varlığım azap gibi,
Sözlerim dikenli tel sanki kulaklarında gezinen,
Sus diyorum kendime sonsuza kadar sus,
Asla konuşma,
İnanmasan da bu masal bitti,
O seni yüreğinde bitirdi.
Sus artık sonsuzlukta değil aşk,
Hiçlikte aşk hiçlikte...