Sonsuzluğun Varlığı Şiiri - Ahmet Caska

Oturdum çocuk gibi

Ağlamaya başladım

Pencereyi kapatıp

Duvarlara haykırdım

Dağıtmaya başladım odamı

Yerle bir, kuralsızca

Geçmişten ne varsa

Hepsini yok ettim

Güzel sözler, hatıralar

Ne varsa yok ettim

Sonra…

Çekilip odamın bir köşesine

Düşünmeye başladım

Zaman içerisinde

Dünya dönüyor

Gidenler gidiyor

Yerlerine hep birileri geliyor

Fakat bu nereye kadardı

Düşünceleriyle yaşıyorlar

Ruhlarıyla konuşuyorlar

Bunun farkında bile olmuyorlardı

Bizlere emanet edilen

Bu bedende ki ruhların

Ne kıymetini

Ne de izzetini biliyorlardı.

Oysaki sonsuzluğun varlığını

Allah c.c.

Çok zaman önce müjdelemişti

Ve hâlâ sunuyor