Ey ten, nefsi idin sen şehvetin aşk ile
Ne oldu, söndü tüm arzun bir göç ile
Son arzuhali iletince ol rabbime
Dönmek vaktidir şimdi, kalk yürü
Defin ol sen, son budur, o kabrine.
Ateşler, korlar, alevler mi saracak,
Son sual, sorular, cevaplar hep kalacak…
Ey beden, ver hesabını şimdi her günün,
Dön geçmişe yüzünü ve hayal et
Yaşanmışlığını dünün.
Rahmet bol, bağış bol, nefisler ise perişan
Yaşananlar geride, yüzler, ruhlar hep pişman…
Af mı dilesem şu anda, yoksa susmak mıdır evla
Nice hayatlar çürümediler mi
Yürürlerken hep bu yolda…
Dünyayı sanmadımı beşerler hep sonsuz
Bedenin kalmadımı, ölüm sonrası onsuz…
Verilmeyecek hesabı yoktur elbet bu tenin,
Aslı olan ruhumu korumaktır emelim…
Affolmak değilse nedir hedefin söyle
Daha geçmedi vaktin, yarene vasıl eyle…
Hayat değil midir bu, elbet sonu bulacak
Nedensiz yaşamadım, izah ondan olacak…
Kayıt Tarihi : 21.4.2013 08:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!