Beni içine çekiyor o sonu olmayan derin bilinmezlik!
Sanki tüm olayların ufkunda bir ben var senden ötede...
O evrenin tüm kalıplarını bir kenara bırakıp sana geliyorum.
Sonsuzluğa bir adım daha yaklaştığımı biliyorum.
Hissediyorum...
O bitmek bilmeyen karanlığın ardından,
Elbet herşey bir güneş gibi parlayacak.
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta