Bir vurguna eşlik ederken
Görünmez kurşunların barutu;
Ruhumun kirpiklerinden sarkıyor tek tek
Umutsuzluğumu yıkacak fırtınanın umudu…
Körlere ışık tutmuş gibi yakarım karanlıkları
Tek bir ateşböceği bile tınlamaz kör karanlıktaki aleve
Sonsuzluğa uzanır gibidir umutsuzluğum
Kumsalda can çekişen denizyıldızı gibi; kum tanelerini öpercesine…
Sabah nedir; akşam ne?
Zamansızlığın en koyusuna dayanmış gidiyorum
Yelkovanlarım yorgun; akreplerim bitik artık saatimin minesinde
“Bir rüzgar eser belki” diyerek bekliyorum
Vurgunlara ket vuramayan sonsuzluğun ötesinde…
Metin Kaya İLHAN
TRABZON
Kayıt Tarihi : 20.8.2010 17:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!