fezayı bağlayarak yorgun kanatlarına
bir güvercin uçurup kıtalar arasından
çağırdın beni
geçerek birer birer sürgün kanyonlarını
derbeder koşup geldim ışıldayan tahtına
yarım koyup bir bardak kurşun rengi çayımı
Devamını Oku
bir güvercin uçurup kıtalar arasından
çağırdın beni
geçerek birer birer sürgün kanyonlarını
derbeder koşup geldim ışıldayan tahtına
yarım koyup bir bardak kurşun rengi çayımı
Sonsuzluğun kıyısı
Ben sözünü senin için kullandığımda,
O, sözünü senin için kullandıklarında,
Ben sözünü kendin kullandığında,
Evrende her şey ışık kaynağına dönüşüyor.
Varlığım aşkın baş meleği oluyor,
Varlığın sonsuzluğun benden başlayan kıyısı.
Ayşegül Pökön
AYŞEGÜL HANIM ;
SONSUZLUK AŞKIN KANATLARI GİBİDİR.TÜM YOLLAR SONSUZLUĞA AKAR.AŞK DA SONSUZLUĞUN TAAAAAAAA KENDİSİDİR.KALBİN ÖZGÜN KAPILARI HEP AŞKA AÇILIR
.BEĞENEREK OKUDUM BU GÜZEL ÇALIŞMANIZI.
KUTLARIM SAYGIN KALEMİNİZİ VE YÜREĞİNİZİ...TAM PUAN 10... AKÇAYDAN SELAM VE SAYGILARIMI YOLLUYORUM....SEVGİYLE VE ŞİİRLE KALIN..İBRAHİM YILMAZ.
kısa ve öz aşkı anlatış tarzının farklı bir örneği tebrikler
usta bir kalemden özce bir şiir..
şiir denizinde yolunuz açık olsun şair..
yurek usta olunca bır baska yazıyor kalem kah kan damlıyor şiirden kah ibretı alem oluyor tıpkı bu şiirde oldugu gıbı saygılarımla
kısa ama içeriği olan bir çalışma kutlarım
Varlığın sonsuzluğun benden başlayan kıyısı.
Her şeyi mükemmel bir şekilde anlatan final. Kutlarım, çok güzeldi.
Birol Hepgüler.
yüreğinizden hiç eksilmesin,sevgi ve aşk ışığı..
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta