Sonsuzluğun Kapısı Şiiri - Tuğrul Pekel

Sonsuzluğun kapısından geçti,
bilinmeze doğru. Kimsenin,
görmediği bir zamanda.
Gök yüzünde bir yıldız kaydı,
iz bırakmadan.
Karanlığın ta ortasından kendince.

Umut yüklü yüreklere,
Hissetmek bir dokunuş ise,
bin sessizliğe inat.
Avuçlarında taşıyorsa geleceğini,
kaybetme korkusuyla.
Çığlık çığlığa bağıramıyorsa,
seni seviyorum BİR TANEM.
Dün bu kapıdan bir ozan geçti.
Ölümü ödüldür diye içerek.
Yüreğine bir ömür sıkıştırmış,
yaban ellerde tükenecek.

Bu gün ben geçiyorum o kapıdan,
geçmişe bakıp. Geleceğime,
direnemeden. Sevda Çiçeğim.
Bu yürek sana feda,
VEDA ödülüm sen isen.

(AH VEDA AH
07-11-2004-Pazar)