Sonsuzluğun kapısında durdum düşümde.
Eğildim baktım yarım asır.
Açamadım kapısını bir türlü.
O kadar yaklaşmışım ki bir adım kalmış
Bir adım daha atabilsem sonsuz olacağım.
O adım varya, ah o adım!!!
Atamadım, korktum.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta