Kimseler yok meydanlarda yalnızlık gecenin tek hakimi
Kör topal olsa da yankılanır kaldırımlarda ayak sesleri
Geceyi sağır eden bir çığlık ki ayaklanır dertlerin cümlesi
Sokak lambasının etrafında ürperir bir adamın cesareti
Karanlığa karışır kaybolur bir adam hiç yaşamamış gibi
Yoktur hiç kimsesi uzanmış yatar boylu boyunca ölü gibi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta