Sonsuzluğun Evi Şiiri - İbrahim Ünlü

Bulutlar gölgelik yapar geceme
Düşkünlük bağıyla bağlıyım ben sevgiye
Talihim yağıyor sen gelince
Varlığım kuruldu bir hiçlik üstüne

Yalan düzücülerinin dudak iddialarıydı
Yaşamımın bağı..
Ve sevincin;
Şiddetli yağmur sağanağı…
Kalın bulutlar saklar gözyaşlarını.

Ağlayacağın vakit bulut yırtılır
Ve göz yaşların sağanaklaşır…
Geçici bir yağmurdur ağlayışın.
Ve bulutlarla giyinir çıplaklığım
Korkuya güler kalbim
Kahkahaları dışardan duyulur.

Sonsuz sevgimin en ırak sınırlarına değin
Enginler örter bakışlarımın genişliğini
Bulutsuz bir sabahtır göklerin sevinci
Oysa bulutlardır göklerin direği
Işık ve karanlığın uzandığı son yerdir sonsuzluğun evi
Yumuşak bir yel devirebilir mi
Yüreğindeki esareti?