Ben seni bırakmadım
Sen kendini bıraktırdın.
Ben gözlerinin içine bakıp güldüğümü unutur muyum?
Soğuk bir kış günü üşüyüp de sarılan kadına bir daha sarılamazsın diyebilir miyim?
Sabahın 5 inde boğazın karanlık sularına bakıp düşündüğüm kadını bırakabilir miyim?
Bende öyle bir güç var mı?
O kadar cesur muyum?
Çekip gidecek kadar yürekli miyim?
Yoksa kapında bekleyen kedi kadar ürkek mi yüreğim?
Sensizliğin verdiği tek şey,
Hüzün, soğuk mutsuzluk,
Oysa senle aynı şeylere ağlardık.
Soğuklarda sarılırdık
Mutsuzluk dert değildi, mutluluk ne bilmezdik.
Ben seni bırakmadım.
Sen kopardın zincirleri
Sen ittin beni uçurumdan.
Uçacak kanadanım var mıydı ki seni bırakmayacaktım.
Sonu olmayan aşkıda uçurumdan attın ya.
Sana sonlu aşklar dilerim sevgilim.
Sonsuzluğun olduğu yere gelip bir gün bakarsan eğer.
Beni göreceğin yer
Sonsuzluğun diğer ucu olacak.
Kayıt Tarihi : 8.12.2022 12:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!