Uzaklardaydı gözleri izlerken sonsuz mavilikleri
Yangın yeriydi kalbinin derinlikleri
Aklındaysa hep gönülden söyledikleri
Biliyorduki kendisine bir el uzanacak
Bu matem yaşları birgün son bulacak
Gözleri gülecek huzurla dolacak
An gelecek kendisiyle buluşacak
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
