Uzaklardaydı gözleri izlerken sonsuz mavilikleri
Yangın yeriydi kalbinin derinlikleri
Aklındaysa hep gönülden söyledikleri
Biliyorduki kendisine bir el uzanacak
Bu matem yaşları birgün son bulacak
Gözleri gülecek huzurla dolacak
An gelecek kendisiyle buluşacak
Neredeydi?
Şimdi huzuru bulduğu yerdeydi
Açmıştı ellerini dilindeyse Rabbinin sözleri
Ararlamaya çalıştığı kalbinde bir perdeydi
Görüyordu sanki perdenin ardında parlayan
O simsiyah gözleri
Aydınlık yolunda aşk için ağlayan
Duymak istiyordu o sözleri
Kalbi nehir gibi sanki bir çağlayan
Alıp götürüyordu her şeyi
Neredeydi?
İşte şimdi minik adımlar atıyordu
Mavi elbiseler içinde
Sonsuzluğun başladığı yerdeydi
Kayıt Tarihi : 15.12.2016 08:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Raif Koç](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/15/sonsuzlugun-basladigi-yer.jpg)
Bence bu tür alanlarda da yazmalısınız.
Başarılar...
Şiir değilde sanki bir betimleme deryası gibi eserleriniz.
Her okuduğumda farklı anlamlar çıkardım.
Çok başarılı.
Dilerim en kısa sürede eserinizi okumak nasip olur.
Okurken ruhumda kıpırtı hissettiğimi söylemeden edemeyeceğim.
Çok beğendim.
TÜM YORUMLAR (7)