Sonsuzluğun Alevi

Sonsuzluğun Alevi
Ey gece!
Karanlığın en derininde senin bedenin yanıyor
ve ben bir yıldırım gibi düşüyorum üzerine.
Senin dudakların,
okyanusların en kudretli dalgalarıdır,
çarpıyor göğsüme, kırıyor zincirlerimi.
Aşkımız, sıradan bir kıvılcım değil artık;
dünyaların çatısını sarsan bir yangındır.
Sonsuzluk korkuyor bu ateşten,
yıldızlar saklıyor yüzlerini,
çünkü biz, sevgilim,
evrenin kalbini çırılçıplak öpüyoruz!
Tenin, göğe açılan bir tapınak,
benim ellerim, putları yıkan çekiç.
Ve biz sevişirken,
zaman çöküyor,
ölüm yeniliyor
ve sonsuzluk kendi dizlerinin üstüne çöküyor!
Aşk