Sonsuzluğumsun! Şiiri - Kalbi Bahar

Bulutlar toplandı, yağmadı
Hasret korunda yandım
Sonsuzluğum sendin
Geçte olsa kavuşurdum
Sensizlik kavuramazdı içimi.

Leyla'yı arayan Mecnun gibi
Seraplardaydı kalbim
Vahalara kanmadım
Ömrümce seni aradım
Bilseydin gelmezmiydin
Çaresizliğimdeki susuzluğum.

Ruhumu sende hapsettim
Mutluluk sardı kalbimi
Gönlümü verdim
Sev dedin
Çok sev beni
Zaten çok seviyorum seni
Dünyaya yeniden geldim sanki.

Sen gelince bitti susuzluğum
Şelale misali çağladın
Su gibi kalbe aktın
Sen sevdaydın
Ezelden sevdalıydı sana ruhum.

Sevdim yandım acıdı canım
Kum fırtınasına tutuldum
Yaktı kızgın kumlar
Çölün yakıcı güneşi tenimi
Çölün vardı yağmura hasreti
Bende sevdiğime hasret kaldım.

Söyle ne kadar seviyorsun diye
Sorabilseydik bütün çocuklara
Kocaman açarlardı kollarını
Dünya kadar çok derlerdi
Gösterirlerdi sevgilerini
Dünyadan öte kalbi sevgim
Açtım bende iki yandan kollarımı
Cennetimsin dedim öyle sevdim seni.

01. 03. 2025
Kalb'i Bahar!