Sonsuzluğumdaki Sensizlik Şiiri - Emre Ö ...

Sonsuzluğumu anıyorum bu gece,
elim titriyor hareket edemiyorum..
bir yandan yıldız göz kırpıyor
bir yandan ay, nefretle bakıyor
dertlerime çare bulmak için gökyüzüne bağırıyorum,
sesimi duyan yok ve ben iyice titriyorum.
kafam başka yerlerde geziniyor
vücudum ise ona eşlik ediyor
zaman tersine aktıkça da
terk ediyor ümitlerim
kayboluyor gülüşlerim
kaybolan her gülüşüm arkama geçip somurtuyor
terk eden ümitlerim ise vuruyor yüzüme en acı feleğini.
Düşüncelerim bile yalnız bırakıyor bu gece beni,
hayat yanlış kılıyor en doğru nedenimi…

Sonsuzluğumu dinliyorum bu gece,
önce sessiz bir uğultu
daha sonra çıldırtıcı bir çığlık iniyor düşlerime…
yalnızsın yankılanıyor her bir hayalimde
kimsesizsin inliyor en uç bedenimde
Umursamaz gibi yapıyorum;
yaptıkça da daha üzülüyor
kendimi kaybetmekten korkuyorum.

Sonsuzluğumu görüyorum bu gece,
ruhum çok uzaklarda el sallıyor
bedenim yok pahasına çırpınıyor…
uzaklarda çok uzaklarda görüyorum yalnızlığımı,
el uzatıyorum hemen de tutuyor, anlayamıyorum.
aniden bir parça kopuyor derinden,değiyor başıma
Başımı elliyorum;
yanlışlarım batıyor inceden,ağlıyorum…

Sonsuzluğumu bedenime bağladığım bu gecede,
her bir yanım sapasağlamken
çizikler oluşuyor çehremde,
her bir mesafe uzak oluyor,tutunamıyorum…
yalnızlığımı düşlerken
sensizliğimi hayal ederken,
Sonsuzluğum aklıma geliyor,dayanamıyorum
Hayata tutunmaya çalışıyorum
Ama,başaramıyorum