Sonsuzluğuma Yoksun Şiiri - Ersin Karaca

çin bambusu tohumu ekmişim yollarına
atlarımın yelesi ilhamdır kuşlarına
aklımın kıvrımları karıncana yoldurur
canhıraş benliğimi vurdum yamaçlarına
çin bambusu tohumu ekmişim yollarına

şakağında titreyen solan eskiyen deniz
bakmam haritalara duygu sokağım saklı
ve yüreğin derini çamurdan evlerdeniz
düş maval hayal masal rüyalarım yasaklı
şakağında titreyen solan eskiyen deniz

sonsuzluğuma yoksun bir ince kelebeksin
kanatı çevirirler ilen ilen çiviler
bari götüren dalga ışıltını getirsin
seni benden alıp ta geri giden maviler
sonsuzluğuma yoksul bir ince kelebeksin

ah bata çıka yöne aştım sazlıklarından
ayaklarımla sim kınalar yaktım dağlara
ey ceylani bakışan bin bir fesleğen kokan
apardım seni serden seriverdim bahara
ah bata çıka yöne aştım sazlıklarından

toprağın süzer seni testilerce us sızın
her nevi kapkacak taşır giz ben yazımı
duyar ellerin beni eser alır an sızın
gözlerin iç muamma döker yalnızlığımı
toprağın süzer seni testilerce us sızın

ve ruhta zarı esen sızar yalnızlıklara
fille iğne deliği kapatır nazarımız
yüreğimin cevheri muştu eker yollara
kem dillere nişanlı feza yükü sevdamız
ve ruhta zarı esen sızar yalnızlıklara
canhıraş benliğimi vurdum yamaçlarına
çin bambusu tohumu ekmişim yollarına.