Ben ve sen;
Biz olarak çoğalıyoruz.
Aşkımızdan büyük ne var?
Vurgun yemekten asla korkma!
Bu yolda pişmanlık yoktur.
Yaşamdan vazgeçmek olur.
Ela gözlerine bakarak,
Kestane rengi saçlarını okşayarak,
El ele tutuşmak vardır.
Ardından birbirimize gönderdiğimiz,
Nefeslerimizin birleşmesinden güzel ne var?
Bakma buzlu camlara.
Kapa kulaklarını etrafa.
Yasla başını omzuma.
Buz kesen hayata inat,
Yüreklerimiz bir atarken,
Adın oku emridir; Yüreğimi dağlayan.
Resmin ise yüreğime kazınan / Sonsuzluğumdur...
Tertemiz sevgimiz,
Bırakırız akan suyun berraklığına,
Gözlerimizdeki gülüşün sedasını dinleriz
Huzur dolu varlığın,
Varlığıma yapışır,
Hesapsızca biz oluruz…
Selahattin Karataş
Kayıt Tarihi : 15.10.2014 17:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!