Güzel prenses bekliyor,
O küçük penceresinin önünde.
Sonsuzluktan koşup gelecek
o prensi bekliyor.
Hiç ayrılmıyor penceresinin önünden.
Ama o kadar çok şey görüyor,
O kadar çok geziyor ki.
Hiç ayrılmadan penceresinden.
Yaşlanıyor ama bekliyor
Gelecek çünkü prens.
Bir ömür geçiriyor pencerenin önünde,
Duygularının gölgesinde yaşıyor koca bir hayatı,
Prenses acıyıda biliyor, göz yaşını da,
Gülümsemeyi öğreniyor, gülünce mutluluğu hissettiğini
Anlıyor ki bir ömür geçirdiği pencerede,
Hep başkalarının hayatını yaşamış,
Tanımadığı insanlarla gülmüş,
Yine onlarla ağlamış,prenses..
Ne olursa olsun beklemiş pencerede, ama
Anlamış ki sonra prenste bir pencerede,
Prensesi bekliyor..
Kayıt Tarihi : 19.10.2009 16:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!