Ekim’i de yolcu ettik, sıra artık Kasım’da
Yazdı, güzdü derken ömrümüz geçiyor
Nasıl da oluvermişiz elli küsur yaşında
Takvimlerden yapraklar koşar adım düşüyor
Oysa dün gibi her şey, ne çabuk büyümüşüz
Okulumuz, komşularımız, eski arkadaşlarımız
Artık aramızda olmayan sevgili yakınlarımız
Güz akşamlarında hüzünler içinde hatırladığımız
Boğazımız düğümlenir şimdi bakınca maziye
Gün gelince anne-babasız da yaşarmış insan
Bir yolculukmuş yaşam dönüşü olmayan geriye
Her sağlıklı günü bize bahşedilen ilahi bir ihsan
Kim bilir kaç baharımız kaldı yaşanacak önümüzde?
Çiçeklenen kırlara daha kaç defa şahit olacağız?
Kaç kez daha söylenir bu hazan şarkıları dilimizde?
Hangi yıl yapraklar gibi savrulup toprağa varacağız?
03/11/2021, Kocaeli
Murat HoşözKayıt Tarihi : 6.11.2021 15:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!