Bir sabah ya da bi akşam
Kimse yokken yanımda
Kanatlanıp uçacağım bir melek gibi
Ardımda kalacak,
Bir kaç günlük gözyaşları
Sonra tozlu bir tabut arasında
Çürüyecek bedenim,
Unutulacak ruhum
Omuzlarda taşınıyorken tabutum
Ardımdan iyi dualar edilecek
Uğurlanacağım omuzlarda
Hayat boyu taşınmamıştım
Kısmetim bu, sonsuzluğa uğurlanırken
Tadıyorum hayatta tadamadığımı
Uğurluyorlar beni, eşlik ediyor gözyaşları
Yükleri ağır,
Omuzlarında ben varım
Kalplerde ihtiras,
Gönüllerde hüzün,
Eşlik ediyorlar tabutuma
Varıyoruz yavaş yavaş
Görünüyor kara toprak
Ellerde şüphe var,
Bir daha göremeyecek kimse beni
Toprağımı kazmaya kimsenin cesareti yok
Bırakın ben kazayım demek isterdim,
Ama aranızda değilim
Hadi korkmayın,
Son durak burası
Yılda bir kere uğrayın bundan sonra
Sulayın toprağımı
Dualar ile anmayı da unutmayın
Ruhuma değsin iyi dilekleriniz
Ağlamayın artık, çözüm değil
Her fani insanın yaşadığını yaşadım
İlk önce doğdum,
Şanslıydım;
Sonra büyüdüm
Biraz daha zaman geçti
Hayata alıştım
Ama hayat bir oyun
Ve güçlüklerle baş etmesi zor
Sonunda dayanamadım
Kaldıramadı bedenim bu oyunu
Her gün daha da üstüne koymak istedim
Elimden gelen ne varsa yaptım
Sonuç vermedi çabalarım
Dualar eşliğinde,
Sonsuzluğa uğurlandım.
Kayıt Tarihi : 23.6.2020 23:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Doğukan Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/23/sonsuzluga-ugurlandim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!