Gözlerini kapatırsın!
Onu unuttuğunu iliklerine kadar hissedersin.
Hatırlayamazsın çünkü bir zamanlar hafızanda kazınanları.
Tüm şehirin beslendiği o yüce aşktan...
Geriye ölü bir ruh,bol oksijende nefes alamayıp çırpınan bir beden kalır.
Ve gözlerini açarsın!
Bir köşede bir başına oturuyor olur.
Sanki ona baktığını hissetmişcesine sana bakar.
Akreple yelkovan anılara meydan okurcasına durur.
Kalbin durur,kinin durur...
Ama içindeki nasıl bir acıysa küçük kızım,
O durmaz.
Baş etmeye yetmez gücün.
Bu defa kalbin kapatır kapılarını.
Sonsuzluğa...
Kayıt Tarihi : 11.4.2020 02:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sıla Ulu](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/04/11/sonsuzluga-kapanan-kalp.jpg)
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (2)