Güneş sönüyor yavaş yavaş ölümün girdabında.
Baharlar yanıyor, susuz kalmış aşkın azabında.
Ne renkler canlanır, semanın asılı duran bulutlarında
Ne de hayaller umut salar, hayatın biteceği zamanda.
Rengârenk bahçelerde gülmeyi unuttu gözler bir anda.
Yalnızlığın pençesinde bir yanım umuttu bir yanım hayat.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
