Sonsuzluğa Dair Şiiri - Mürekkep Aşığı

Yürüyor bir baba hastane koridorlarında Yavrusu icerde kan ağlıyor gözleri belli Soğuk bir rüzgar esintisi geliyor pencereden Boşluğa öylece bir bakış atıyor Az sonra kopacak kıyameti seviyor Kapılar bir kara habere açılıyor Kaybettik diyor hekim bey onu kaybettik Sonsuzluğun kapıları açılıyor babanın gozlerinde Ve bir sessizlik sarıyor dünyayı Yıkılıyor adamcağız dayanamayıp Çöküyor dizlerinin üzerine Kolları boşluğa açılıyor Son bir kez daha bakıyor boşluğa tebessüm ile Kapatıyor gozlerini huzurun koynunda