Yürüyor bir baba hastane koridorlarında
Yavrusu içerde kan ağlıyor gözleri belli
Soğuk bir rüzgar esintisi geliyor pencereden
Boşluğa öylece bir bakış atıyor
Az sonra kopacak kıyameti seziyor
Kapılar bir kara habere açılıyor
Kaybettik diyor hekim bey onu kaybettik
Sonsuzluğun kapıları açılıyor babanın gözlerinde
Ve bir sessizlik sarıyor dünyayı
Yıkılıyor adamcağız dayanamayıp
Çöküyor dizlerinin üzerine
Kolları boşluğa açılıyor
Son bir kez daha bakıyor boşluğa tebessüm ile
Kapatıyor gozlerini huzurun koynunda
Kayıt Tarihi : 11.11.2021 14:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!