gözlerinde kaybettiğim yıllarımı
bulamıyurum karış karış gezmeme rağmen bu şehri
saçlarındaki bir tek tel şahit olabilseydi oğruna çekilenlere
renk renk soluyur baharkarım
damla damla gözyaşı süzülür her vakit
namluya sürülen mermi gibi soğuk ve örkütücü yokluğun
sensizlik ve yokluğunun belirsiz fırtınası
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta