Sonsuzluğa Şiiri - Piraye Değirmen

Kızgınlığım kendime , yorulmuş benliğime
Gitsem de dağlar ardına çekilsem de kabuğuma
Tutar kolumdan çeker beni hüzünlerim
Bir sonbahar akşamında belki bir deniz kıyısında.
Ondan ötürüdür bilirim
Bilirim de söz söyleyemem .

Teslim oldum gel götür beni sonsuzluğuna .
Kamaştır gözlerimi son umut tanesiyle
Buradayım her zaman ki yerde çocukluğumda .
Göster bana o parlak yıldızları
Karışayım hayatına ,karış hayatıma.
Yine de gel götür beni sonsuzluğuna..