Sonsuzda Yitmek Şiiri - Hüseyin Başaoğlu

Sonsuzda Yitmek

Bir tekneye binip gitmek isterdim
Düşkırıklıklarımı ardımda bırakarak
Sonsuzda yitip gitmek isterdim
Sadece geleceğe bakarak

Yer gök birbirine karışmalıydı
Pembeyle gri,morla mavi
Renklerde sınır olmamalıydı
Bir renk ki her rengi hâvi

Beyaz mı olmalıydı talihim
Saf bir gelinlik düşü gibi
Karabasanlara mı vurmalıydı aksim
Gayyânın görünmelimiydi dibi

Sonsuzda yitmek isterdim
Benden iz kalmamacasına
Hatta eski sevgililerim, dilerdim
Kokumu bile bulamayasınca

Öyle dibe vurdumki hayatta
Ne dibi bulabiliyorum ne yukarıyı
Sonsuza giden bir kayıkta
Dilerdim küreksiz kalmayı

Bir rüya görmüşüm anladım
Adına hayat demişler
Ayrılamam sandıklarım
Aslında yalan hayallermişler...

Sonsuzda yitip gitmek istiyorum
Ne gittiğimi bilsinler
Ne gittiğimden haberdar olup
Ardımdan özlemesinler.

Veda ediyorum yaşamımın çoğuna
Eskiciye bıraktım hayallerimi
Bakıyorumda kalbimin buz soğuğuna
Isıtamıyorum artık ellerimi

Ardımdan sallanacak bir mendil
Veya kendince çıkacak bir ses
İstemiyorum oynamasın tek bir dil
Ve sessizce bitsin son nefes