Sonsuzda dokunayım hayaline

Sonsuzda dokunayım hayaline…

İçimi yakıyorsun bakışlarınla,
Vuruyorsun gözlerimden bir avcı gibi,
Dökülüyorum aşk çeşmesinden toprağa,
Sırılsıklam bir hayata dokunuyorum…
Gelsen ne olurdu rüzgâr olsaydın bana,
Savursaydın tutup özlemlerime salsaydın,
Bir vücut olsaydın sarsaydın tenimi,
Ruhum çok üşüyor sensizliğin koyunda…
Kaçır beni yalnızlığımdan kaçır,
Ellerimi sıkıca tut asla bırakma,
Yüreğine hapset yüreğimi sımsıkı sararak,
Ben yokluğunun karanlık sokağındayım…
Bulunmaz adreslerin çıkmazındayım,
Adımlarımın dokunuşunda kaybolan,
Doludizgin umutların yamaçlarındayım.
Yeşeren bir nefes ol canımdan hayata,
Aldığım sevgi dolsun yüreğime senden,
Bırakma savrulan yaprak gibi yalnız,
Kaderim ol ruhuma sahip ol tenime,
Benim ol sonsuzda dokunayım hayaline,
Bu gece…
Oktay ÇEKAL
12.10.2012–21.46