Bir gün batımı kadar sessiz sevdim seni,
ama o sessizlikte bir ömür saklıydı.
Zaman geçse de, kalbim öğrenmedi
unutuşun dilini.
Her sabah adını anarken
güneş yeniden doğar içimde.
Çünkü sen —
her başlangıcın gizli nedeni,
her bitişin ardından kalan ışıksın.
Aşk, bir an değildir bizde,
devinen bir sonsuzluk —
bir dua gibi yankılanan hatıra.
Yıldızlar söner, şehirler unutur,
ama bir kalp unutmaz,
hakikaten sevmişse eğer.
Ellerin uzak olsa da,
umudum yakındır bana.
Çünkü inanırım:
Gerçek sevgi, mesafe tanımaz;
zaman bile eğilir onun önünde.
Ve bir gün, rüzgâr bizi aynı yolda buluşturduğunda,
kalbim sessizce fısıldayacak:
“Ben seni bekledim,
ama hiç kaybetmedim.”
Sinan Bayram
Sinan BayramKayıt Tarihi : 8.12.2025 19:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!