Sonsuza uğurladığım dostuma

Giden Dostumun Ardından

Karanlığın içimde ve dışımda eşitlendiği andayım.
Ey gözlerim, kaldır kapaklarını!
Ey ruhum, sıyrıl karanlığın görünmezliğinden…

Nice güzeli gördün,
Kör olma şimdi.
Dön yüzünü, aç gözlerini —
Akıt ruhuma ilaç gibi ışığı.

Gönül gözüm…
İnsanız belki,
Gidenleri durduramayız.
Ama yaşadıklarımızı,
Sonsuza uyarlayabiliriz.

Tatlı bir tebessümle,
Mimiklerimize yansıtırız hatıraları.
Sonsuz özlemleri,
Gönül sermayemiz yaparız.

İyi ki vardı…
İyi ki yanımdaydı…
İyi ki yaşadık.

Ve şimdi —
Hikayemizin sonu
Sonsuzlukla tamamlanıyor…