Uzatsam ellerimi,
Ellerini tutacak kadar,
Bana hem çok yakın,
hem çok uzaksın sevgilim,
Biliyorum ki sen içimdesin...
Ben hep uzakları sevdim,
Niye mi?
Seni seviyorum diye,
Mesafeleri bile sen bildim...
Endişelenme benden yarrr!
Sensin sadece benim dünyam.
Şikayetçi değilim uzaklığından,
Kendimi teselli ederim ben...
Şanslı olduğumu düşünürken hep,
Bir adım ötesi ya sensin,
Ya da fersah fersah hasretim.
Sen benim deli cesaretim,
Kalbimdeki vadide zambağım,
Göllerimdeki nilüfer çiçeğim.
Seni sonsuza kadar seveceğim.
Tevfik Aydoğan
Kayıt Tarihi : 3.9.2023 16:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Uzak olan sevgiliye sevgisini anlatan birinin hikayesi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!