Sonsuza Kadar Aşk

Seni seviyorum, çünkü bu aşk
Bir yaprağın düşmesi kadar doğal,
Güneşin ışığını saçması gibi kaçınılmaz.
Ne tesadüf, ne de yazgı
Sadece varoluşun kendisi.
Seninle gülerken,
Rüzgâr da bize katılıyor,
Çınarlar hafifçe eğilip fısıldıyor:
"Bu sevda doğanın bir parçası."
Ellerin elimdeyken,
Evrenin dokusunu hissediyorum,
Sonsuz bir akışın içinde
Birlikte eriyoruz, ayrı olmadan.
Ne ayrılık korkusu var bizde,
Ne de geleceğe dair bir endişe.
Çünkü aşkımız,
Varoluşun değişmez bir gerçeği gibi,
Hep burada, hep şimdi.
Aşk