Sonsuza Kadar Şiiri - Fahri Bulut

SONSUZA KADAR
Yüreğimde damıtarak sunduğum, bitimsiz sevgilerimi,
Elbet bir gün yârim olur sandığım can pareme,
Aşkın ateşine harda yandığımı,
Sevgimin kıymetini neden bilmedin.
Güneş gibi ısıtıp yağmurla ıslattığımı,
Rahmet olup yağdığımı başından tırnağına,
Kuruları yeşertip bahara çevirirdim son güzünü.
Yeşerirdi kurumaya yüz tutan bağların, bahçelerin.
Çiçekler daha erken açarlardı, güllere inat,
Bülbüller dargın, suskun beklerken,
Çoban oynatanlar ötüşürler di bülbüllere inat.
Dileklerim kabul olursa, günler öteden birer birer,
İnsanı mutsuz eden, kirlenmiş dünyayı arkamda bırakıp,
Sevincimden çılgına dönerek, kanatlanıp uçacağım,
Tee arşı ağlaya kadar.
Koca karının küpüne gizlenip,
Biliyordum peşimi bırakmayıp mutlaka geleceğini,
Pişmanlığını ve yeminini unutup, yok sayarak.
Düğünümüzü uzaylılar yapmaya söz verdiler,
Muradımıza ereceğiz mutluluk muştularıyla.
Saman yolunda yaşayacağız umutlu ve mutlu,
Bahçe içinde küçük bir evimiz olacak sımsıcak.
İki de yavrumuz olacak birisi oğlan, biriside kız.
Kızımıza Özgür, oğlumuza da Umut adları vereceğiz.
Çağdaş, özgür insanca yaşayacağız kızımızla, oğlumuzla,
Kavgadan, dövüşten, zam ve zulüm den uzak
Tee sonsuza kadar.
04.03.2021
Fahri Bulut Rızazade