Sonsuza Kadar Şiiri - Fatime Altuntaş

Sonsuza Kadar

SONSUZA KADAR

Bir gün kapımı çalacaksın, ansızın döndüğünde.
Şaşıracaksın kapının açılmayışına.
Bir süre bekleyip, sonra
Başın önde, düşünerek ineceksin merdivenlerden.
Arabana binip hızla uzaklaşacaksın oradan.
Aniden yüreğinde bir sızı olacak.“nerede” diyeceksin?
“Bak ne çok geziyorsun yine”
“Telefonunda cevap vermedi” zaten.
'Günlerdir yoksun'
Sensiz ve yalnız bıraktığın günler gelecek aklına.
Zaman geçecek benden hiç haber alamayacaksın.
Tekrar mahalleye döndüğünde, acı haber sarsacak yüreğini.
Açılmayan kapılar ardında, cevapsız telefonlarda,
Neden olamadığımı ağlayarak öğreneceksin.
Soğuk bir hastane odasında belki de bedenimi,
Son kez görmek isteyeceksin.
Gelme boşuna ban oralarda yokum artık…
Yokum…
Bu dünyadan sensiz ve tek başıma gittim.
Benden esirgediğin sevgiyi, aşkı,
Ver başkalarına becerebilirsen.
Ya da yüreğinde acım kalsın.
Yalnız kaldın, sevin işte.
Artık o hüzünlü şarkıları, şiirleri bensiz dinle.
Bensiz kal, o kimselere vermediğin taş yüreğindeki
Sevgiyle tek başına.
Yokum işte!
İki tel saçım, bir yumak sevgim, anılarımla
Sana verip de karşılıksız kalan sevgim
Sonsuza kadar
Acıyla kalsın yüreğinde…

1999

Fatime Altuntaş
Kayıt Tarihi : 14.1.2008 22:36:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (8)

Fatime Altuntaş