Bir var oluş, bir gidiş ömür denen saltanat,
Bahardan sonbahara geçip gidiyor yıllar.
Hak yolunda elbette aradığımız berat,
Yâr adıyla tadınca kinin olur mu ballar?
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gönül dergâhıdır bu hamlar pişer o yerde,
Kokuları savrulur çekilen çilelerde,
Dönüşe izin olmaz gidilen son seferde,
Bir’le var olduğunda bekayı bulur kullar
Gerçek sevgiye mevlana felsefesi ile ulaşmış şairim, konunun işlenişi, şiirdeki ses, kafiyeler çok güzel, şiir billur bir su gibi akmış tepelerden, kutlarım sevgili hemşerimi, kaleminiz hep böyle güzel şiirler yazsın.
Güzel içimizde akıp giden şirin bir ırmaktır geceleri ve gündüzleri. Kalp haritalarımızı bir yoklarsak orada kötülüğe ve çirkinliğe yer olmadığını görürüz. İçimizi dolduran güzellikleri içimizde yaşamamız, bizi dışarıdan yalnız ve tuhaf gösterse de alabildiğine mutlu eder. Yalnızlığın ve hüznün insanı sarhoş eden güzelliği bu incelikte yatmakta: içimizin güzellikler denizi olmasında. Yalnızlığın aslında bu denize doyasıya dalabilme imkanını sınırsızca tanımasında.
Güzelle yoğrulmuş bir kalp ne görür etrafında? Güzel bir iş, güzel insanlar, güzel bir eş, güzel çocuklar, güzel bir dünya ve güzel bir gelecek... Güzelliğin paylaştıkça arttığını idrak eden güzel insan, güzelliğini paylaşabileceği insanlar arayacak ve onlara kalbinin bütün güzelliklerini hiç bir karşılık beklemeden altın bir tepsi içinde sunacaktır.
Sizi Kutlu/yorum Efendim...
Bu şiir ile ilgili 22 tane yorum bulunmakta