Sonsuza dek Anne... Şiiri - Yakup Paslı

ana çiçek,ana dalında açar solmaz tomurcuk,
güle benzer evladım deyişinin taze kokusu,
vursa bile hazanı ömrünün gurbet çağlarına,
yine şefkat saçar,yine kaçar uykusu...

serpiştirir yağmurunu gözyaşından,
büyütür canından bir parça çiçeğini,
sarıp sarmalar yavrusunu,
yıllar geçmiş ne çıkar,büyüdüysede o körpecik dil bilmezi,
sanki bir an titremese üstüne dalları sararacaktır,
Annedir sevgi deryası,
Anne sonsuza dek,Anne kalacaktır...

bir ihtimal dönerim sana,
bir ihtimal öperim yine yorgun ellerinden,
bilirim,bilirim çekmek istemezsin de can hasretini,
hüznü vursada,şu deli,şu coşkun gençlik çağında,
gönderirsin yine de canın gibi sevdiğin vatan uğrunda...