Sonsuza dek... Şiiri - Pınar Özkan

sonsuza dek
bir topak çığlıksın boğazımda
seni yazdım çizdim kuytu karanlıklarda
birkaç damla gözyaşıydı gördüğün giderken;
ya görmediğin
hiç bitmedi kışım
ve hiç gelmedi bahar
baharları özledim.
yeniden can bulurken bir gün
nisan yağmurlarıyla
ben nisan ortasında susuz kaldım

sonsuza dek
bir topak çığlıksın boğazımda
seni sordum kaf dağındaki anka kuşuna
birkaç damla gözyaşıydı gördüğün giderken;
ya görmediğin
hiç gülmedim gönlümce
ve gülümsemedim bir çocuğa
gülmeyi özledim
yaramaz bir çocuk edasıyla
agızlar dolusu

sonsuza dek
bir topak çığlıksın boğazımda
bir ömür
seni bekledim kapı önlerinde pencere kenarlarında
birkaç damla gözyaşıydı gördüğün giderken;
ya görmediğin
yıllar oldu,
gelmedi senden ne bir haber nede bir zarf
gelmeni özledim
yaseminlerle güllerle...
soldu mu? güller ellerinde
bilmem
ama soldu kahrolası sevdan derinlerimde.