hayat mı bu çehresi yamuk
söz dinlemez içi boş kavuk
elindeyiz yalan bol kepçe
gözü de kör kulağı sağır,
ömür mü bu vakitte kayıp
şu yılları neylersin sayıp
mekanı zan güya da cambaz
yaşıyoruz elde var sıfır,
dünya mı bu halleri kaçkın
dert kamburu insana zıpkın
ne altı var üstü de cımbız
dönmek işi her çarkı kahır,
zaman mı bu hep geçip giden
hiç tutulmaz varı yok eden
ruh misali cana bir kırbaç
sahibine yetmez bin sabır,
umut mu o o da ne acep
hep bekletir mahşere bitap
sen misin sen aleme kapkaç
son şansındır sonsuza çarçur...
(Berlin,16.09.2017)
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 16.9.2017 18:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!