Sonsuza Şiiri - Tezcan Bilgiç

Yavaş yavaş çöker sokağıma sis,
Penceremde kayboldukça karanlık
Yalnız sokak lambaları titrer korkusuz
Yalnız, sokak lambaları bilir gecelerimi...
Meydan okur karanlığa
Göz gözü görmez sis
Gözüm gözünü görmez sensiz...
Yalnızlık başucumda
Unuturum belki eninde sonunda
Umarım...
Adın siliniyor kalbimde her yaş ile
Alışkanlığım sana değil sensizliğe
Gidersen işte birgün
Pılını pırtını, hayalini hasretini alıp
İşte o gün silinir
Dize dize tüm şiirler...
O gün dağılır kalp
O gün silinir sevdalar...
Ve şiirler küserken kaderime
Adın bile unutulur ipince
Anca ben sayılarım saçma sapan
Alınan her doz kafeinle
Hatırlayıp bardakta kalan son dudak izini...
Sonra bakarak semaya
Akar gözümden bir kaç damla
Vedam sürerken sonsuza
Af dileyip ağlayacağın günün hayali ile yaşa
Dört köşe bir tahta
Dururken musalla da...