Of dersem üzerine alınma,
Un ufak olursam kendinden bilme.
Zaman iyileştirir diye umut etme,
İyileşmeyeceğini bil, ama bunu dert etme.
Kapa gözlerini.
Dokunmasın mısralarım dudaklarına,
Gelirse uzaklardan sesim,
Kuşan hemen öfkeni,
İşte o zaman benim,
Çatlasın bu yüreğim.
Ey sonsuz zaman,
Şahitlik etmeyecek misin,
O hiç kapanmayan yarayı,
Her defasında kanatan sen değilmiydin.
Nasıl sustun şimdi.
Nasıl akıp gittin telaşla.
Gizleyip tüm gerçekleri,
Nasıl da yitip gittin.
Sensiz de ben anlatırım tüm gerçekleri,
Bir beklentim yok artık senden.
Ey sonsuz olduğunu sanan zaman.
Ben senden de sonsuzum artık...
06.03.2015
Cihan TaşKayıt Tarihi : 7.3.2016 14:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cihan Taş](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/03/07/sonsuz-zaman-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!