yürüyorum, yirmidört yaşında, hayatın yükü omuzlarımda
ağırlığımı taşıyamıyor, izlerim kalıyor bu yollarda
elimde, bir sigara, içime çekiyorum yarınları, bu yokuşlarda
uzaklarda, bir mutluluk görüyorum, uçurumların sonunda
gökyüzünde, kuşlar eşlik ediyor, telaşlarda, akşamın yıldızlarına koşarcasına
uykusunda bir çocuk uyanıyor, düşlerindeki mutluluğu aramakta
kıyametin adı kopuyor, bir yürek kanıyor bu sokaklarda
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
yüreğinize sağlık
saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta