Sonsuz Yol Şiiri - Hasan Yılmaz 2

Hiçbir mısra gelmiyor aklıma,
İçimi dökmek.
Hep doluyum, yalnızlığımla birlikte.
Bu ne uzun yolmuş,
Ne hızlı gitmek, ne yürümek,
Ne bir şeyler yapmak,
Ne de bütün tembelliğini göstermek…
Ne yaparsan yap, aynı yerdesin.
Hani nerede, ağlamayı özleyeceğim günler?
Hani nerede kızgınlıklarımı kafamın bir köşesine…
Sakladığım anları, unutacağımı sandığım günler?
Yaşanası denilen bu dünya,
Hep mutsuzluk dolu, ama…
Yine de umutsuzluk değil!