Sonsuz Yaşam Şiiri - Murat Yağan

-Sonsuz Yaşam-

Bazen dünya;
Yitip gitmiş silik bir noktadır,
Evrenin sınırsız boşluğunda.
Bazen
Koca bir sahnedir,
Aynı anda oynanan
Milyarlarca yaşam oyununa.
Bazen,
Bir puzuldur,
Kurulup çözülen art arda.
Bazen yalandır.
Bazen fanidir.
Hatta...
Kahpedir bazen, bazılarınca.

Hangi gözle bakarsa baksın,
İnsan,
Öylesine bağlıdır ki ona;
Aşk
Tutku,
Hatta...
İhtiras bile denemez bu duyguya.
Aldığı her solukta,
Bir kat daha kabaran hırsıyla,
Yapış yapış kenetlenir dünyaya:
Bir yaşam yetmez olur,
Kayalara, taşlara kazınır,
Yaşamak ister dünya durdukça.

Oysa sen,
Yaşamın ektiklerini süzüp de beyninde,
Elinin emeğine,
Gözünün nurunu eklersen
Ve pişirirsen yüreğinin ateşiyle;
Pırıl pırıl yıldızlar yollarsın,
Evrenin sonsuz derinliğine.

İşte o zaman...
Ancak o zaman...
Bir yaşama sığmazsın.
Kırılıp ufalanan,
Zamanla yok olan,
Taş olmaktan çıkar da mezar taşın,
Sonsuza dek yaşarsın.

www.muratyagan.com